براساس گزارش BBC، ايزو‌پروپيل سيانيد در ابر مولد ستاره‌اي در فاصله 27 هزار سال نوري از زمين كشف شده‌است. ساختار كربني اين تركيب به مولكول‌هاي ارگانيك پيچيده پشتيبان حيات شباهت زيادي دارد.
اين كشف نشان مي‌دهد احتمال پراكنده بودن سنگ‌بناهاي حيات در سرتاسر كهكشان بسيار بالا است. تاكنون مولكول‌هاي ارگانيك مختلفي در ميان فضاي ميان ستاره‌اي كشف شده‌است،اما تركيب جديد اولين نمونه‌اي است كه از ساختار كربن منشعب برخوردار است.
ساختار شاخه‌اي اين تركيب از اهميت زيادي برخوردار است زيرا نشان مي‌دهد فضاي ميان‌ستاره‌اي مي‌تواند منشا مولكول‌هاي شاخه‌اي بيشتري از قبيل آمينواسيدها باشد، مولكول‌هايي كه براي تشكيل حيات ضروري هستند.
محققان موسسه ماكس‌پلانك مي‌گويند آمينواسيدها روي زمين سنگ‌بناهاي سازنده پروتئين هستند و پروتئين كليدي‌ترين بخش تشكيل حيات است. اكنون اين پرسش مطرح است كه آياي حيات در نقطه‌اي ديگر از كهكشان نيز وجود دارد؟
همزمان با متولد شدن ستاره‌ها در توده‌اي ابري دانه‌هاي ميكروسكوپي غبارهاي موجود در ابر حرارت مي‌بينند و واكنش‌هاي شيميايي ايجاد شده در سطح دانه‌هاي غبار امكان شكل‌گيري مولكول‌هاي پيچيده‌اي مانند ايزو‌پروپيل سيانيد را به‌وجود خواهد‌آورد.
اين مولكول‌ها تشعشعاتي از خود منتشر مي‌كنند كه توسط 20 تلسكوپ 12 متري در شيلي رصد شده‌اند. دانشمندان در تلاشند با كمك اين تلسكوپ‌ها مولكول‌هاي ارگانيك پيچيده جديد‌تري را در بستر ميان‌ستاره‌اي كشف كنند.
پيش از اين دو مولكول وينيل الكل و اتيل فورمات، مواد شيميايي كه در تمشك ايجاد طعم و بو مي‌كنند، در اين ابر كشف شده‌بود.اما مولكول جديد بزرگترين و پيچيده‌ترين مولكول ارگانيكي است كه تاكنون كشف شده‌است، و تنها مولكولي كه از ساختار شاخه‌اي كربني مشابه آمينواسيدها برخوردار است. به گفته محققان اگر آمينواسيدها در سرتاسر كهكشان پراكنده باشند، حيات نيز ممكن است به وفور در جهان يافت شود.
نظر شما